บริเวณเอช 2 (หรือบางครั้งเรียกว่า
เนบิวลาเปล่งแสง) เป็นกลุ่มเมฆเรืองแสงของ
แก๊สและ
พลาสมา อาจมีความกว้างได้ถึงหลายร้อย
ปีแสง ภายในเป็นแหล่งสำหรับการก่อตัวของ
ดาวฤกษ์ ดาวฤกษ์สีน้ำเงินอายุน้อยที่ร้อนจัดที่เกิดจากการแก๊สจะแผ่แสง
อัลตราไวโอเลตออกมาจำนวนมาก ทำให้
เนบิวลารอบๆ เกิดการแตกประจุขึ้นบริเวณเอช 2 อาจให้กำเนิดดาวฤกษ์ได้หลายพันดวงตลอดช่วงเวลาหลายล้านปี เมื่อถึงที่สุด การระเบิดของ
ซูเปอร์โนวาและ
ลมดาวฤกษ์อันรุนแรงจากดาวที่มีมวลมากที่สุดใน
กระจุกดาวจะทำให้แก๊สในบริเวณเอช 2 แตกกระจัดกระจายสลายไป เหลือทิ้งไว้แต่กลุ่มกระจุกดาวเหล่านั้น ดังตัวอย่างเช่น
กระจุกดาวลูกไก่ชื่อ บริเวณเอช 2 มาจากการที่มันมีประจุของอะตอม
ไฮโดรเจนอยู่เป็นจำนวนมาก นักดาราศาสตร์จึงเรียกชื่อว่า
H II (
บริเวณเอช 1 เป็นอะตอมไฮโดรเจนที่
เสถียรแล้ว แต่เอช 2 เป็นไฮโดรเจน
โมเลกุล) บริเวณเอช 2 สามารถมองเห็นได้จากระยะห่างที่ไกลมากในเอกภพ ในการศึกษาดาราจักรภายนอก บริเวณเอช 2 จะมีความสำคัญมากเพื่อใช้ประเมินระยะห่างและองค์ประกอบทางเคมีของดาราจักรอันไกลโพ้นเหล่านั้น